جواد سروری
با گذشت هر روز، پرده از چهره واقعی بعضی نماینده گان باد آورده و خادمان تقلبی دور شده، مشت ها باز و چهره ها عریان میگردد. بی توجهی عده ای از وکلا به ملتی که دچار بسیاری از مشکلات امنیتی اجتماعی و اقتصادی رنج میبرند، افتضاح و شرمساری را برای پارلمان به بار آورده است. که رنج آن از حملات وحشیانه ای گروه طالبان و کشتن مردم بیگناه و بی سرپرست شدن زنان و یتیم شدن کودکان کم نیست! اگر گروه طالبان به عنوان دشمن مردم با سلاح گرم و انتحار و انفجارعلیه مردم ظلم روا میدارند، بعضی نماینده گان با چهرۀ نقابدارشان اینكار را با جنگ نرم، معامله گری و بی توجهی به منافع ملت و قربانی کردن منافع مردم به نفع شخصی و گروهی خود انجام داده و میدهند؛ اگر روزانه تعدای از هموطنان بیگناه ما بر اثر انتحار و انفجار با غم و افسردگی دست و پنجه نرم میکنند، اما با دیدن بی توجهی مجلس نمایندگان، میلونها افغان زخم بیكفایتی و داغ نا امیدی نصیب شدند
مجلس نماینده گان افغانستان روز شنبه (۱عقرب/آذر) به ده نامزدوزیر وزارت های داخله، مالیه، خارجه، دفاع، عدلیه، تحصیلات عالی، کار و امور اجتماعی، مخابرات و تکنالوژی معلوماتی، ارشاد، حج و اوقاف و وزارت صنعت و تجارت رأی اعتماد داد. از میان ۲۴۸ نمایندۀ مجلس، ۲۴۶ تن آنان در مجلس حاضر بودند. هر نامزدوزیر برای احراز کرسی وزارت باید ۱۲۴ رأی تأیید کسب می کرد.
اما نامزد وزیران داخله و دفاع بالاترین آراء را در روزی از پارلمان کشور بدست آوردند که کابل، پایتخت افغانستان شاهد پرتاب ۲۳ موشک به مناطق مسکونی شهر بوده که باعث شهید و زخمی شدن حدود ۵۰ تن از هموطنان مان گردید.
رأی اعتماد به وزاری دفاع و داخله در حالی صورت می گیرد که این روزها موجی از ناآرامی و حملات طالبان در مناطق مختلف کشور و شهرهای بزرگ را شاهد هستیم.
طالبان حملات گسترده ای را در هلمند، فاریاب، بدخشان و کندز و برخی دیگر از ولایات و قصبات کشور به راه انداخته اند و حتی متأسفانه در مقاطعی موفق به اشغال برخی مناطق مهم، هر چند به مدت اندک نیز شده اند. اما با این حال به راحتی کاندید وزیر دفاع از نماینده گان مجلس رأی اعتماد می گیرند!
هم چنین جالب تر اینکه با وجود ناامنی گسترده در شهرهای بزرگ و کوچک و به خصوص در کابل، کاندید وزیر داخله که حدود ۳سال می شود به حیث سرپرست آن وزارت کار می کند، رأی اعتماد نماینده گان پارلمان افغانستان را درست در روزی به دست آورد که بطور بی سابقه ای، ۲۳ موشک بر پایتخت کشور اصابت کرده و سبب شهید و زخمی شدن نزدیک به ۵۰تن از همشهریان عزیزمان گردید.
نماینده گان پارلمان افغانستان به قدری سرگرم بازی های سیاسی و پُشت پردهٔ شان بودند که حتا، راکت پراکنی های بی سابقه همزمان با جلسه ٔ شان و خون شهیدان این حادثه نیز نتوانست آنان را از عهدشان نسبت به آقای وزیر منصرف نماید!.
جورآمد به قدری سیاسی و سمبولیک بود که خیلی از نماینده گانی که در روزهای معمولی غیر حاضر بودند، حاضر شدند، طرفداران رئیس جمهور غنی به کاندید وزیران آقای عبدالله رأی داد و این سخاوتمندی در مقابل نیز تکرار شد. پس از چند دقیقه، همهٔ بزرگان سیاسی از اشرف غنی گرفته تا عبدالله عبدالله و حتی عطامحمد نور و محمد محقق به افتخار پارلمان، در شبکه های اجتماعی پُست زدند و تشکری کردند. همه خوشحال بودند جز مردمی که در پای پخش زنده شمارش آرای نماینده گان و پیام همین رهبران سیاسی، نارضایتی شان را اعلام می کردند. اما واقعیت این است که به قول خود نماینده گان مجلس افغانستان، پارلمانی که غرق در فساد باشد، چگونه می تواند بطور عادلانه و عالمانه و بدور از معاملات سیاسی و احتمالا پروژه ای تصمیم بگیرد؟!
با گذشت هر روز، پرده از چهره واقعی بعضی نماینده گان باد آورده و خادمان تقلبی دور شده، مشت ها باز و چهره ها عریان میگردد. بی توجهی عده ای از وکلا به ملتی که دچار بسیاری از مشکلات امنیتی اجتماعی و اقتصادی رنج میبرند، افتضاح و شرمساری را برای پارلمان به بار آورده است. که رنج آن از حملات وحشیانه ای گروه طالبان و کشتن مردم بیگناه و بی سرپرست شدن زنان و یتیم شدن کودکان کم نیست! اگر گروه طالبان به عنوان دشمن مردم با سلاح گرم و انتحار و انفجارعلیه مردم ظلم روا میدارند، بعضی نماینده گان با چهرۀ نقابدارشان اینكار را با جنگ نرم، معامله گری و بی توجهی به منافع ملت و قربانی کردن منافع مردم به نفع شخصی و گروهی خود انجام داده و میدهند؛ اگر روزانه تعدای از هموطنان بیگناه ما بر اثر انتحار و انفجار با غم و افسردگی دست و پنجه نرم میکنند، اما با دیدن بی توجهی مجلس نمایندگان، میلونها افغان زخم بیكفایتی و داغ نا امیدی نصیب شدند.
دردمندانه و سوگمندانه، بارهاست كه مردم هم از طرف دشمنان و مخالفان مسلح زخم میخورند و هم از درون نه از عقب بلكه از روبرو، ترور شخصیت میشوند و با احساسات، اعتماد و امانت شان توسط بعضی نماینده گان بازی صورت میگیرد. متأسفانه عده ای به محض اینکه در خانه ملت مستقر شدند، به جای رسیدگی به امور وظیفوی خود و غمخوار بودن برای ملت، خواستند تا راه معامله را در پیش گیرند و به هر طریقی جیب خود را پرنموده و غمخوار اطرافیان خود باشند. این را نه ما بلکه بارها خود وکلای مجلس گفته اند. نحوهٔ انتخاب رئیس مجلس نمایده گان هرگز از یادها نخواهد رفت.
اما این عده از نماینده گان وارداتی و انتصابی حلقاتی خاص باید بدانند كه دست محاسبه و محاكمه مردم، سر انجام گلوی پر شده از نان بیت المال و شكم سیر شده از رشوت و فساد آنها را خواهند گرفت، زیرا این عده هستند که با گرفتن معاش و ترجیح منافع شخصی برمنافع مردم، بذر بد بینی، مصیبت، درد و فقر را به مردم میقبولانند و آنرا علیه یكدیگر تیوریزه و كانالیزه میكنند. برخی نمایندگانی که آغشته به فساداند، چگونه میتوانند بر علیه فساد اداری در کشور قانون وضع نمایند در حالی که خود غرق در فساداند؟! اما اصلاً آیا این گونه اجرای وظیفه، از نگاه شریعت اسلامی جواز دارد؟
به هرصورت در این میان آن عده ای اندک از وکلای که دلسوز به ملت هستند باید راهشان را از دیگران جدا نموده و در معرفی چهرۀ آنانی که تنها هدفشان پر نمودن جیبشان است پیشگام گردند. تا ملت چهره ها را از هم تفکیک نموده و نمایندۀ شایسته و خدمتگذار مردم را از نمایندۀ باندی، بی مسؤولیت و بیکفایت تشخیص دهند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/21138
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
